Bugün ne zamandır düşündüğüm bir şeyi eyleme dökmeye karar verdim. Asıl hedefim markete gitmekti ama ben bir anda mefruşatçıda buldum kendimi. Demek o gün bugünmüş diyerek beğendiğim üç kumaştan birer metre kestirip, birde 2 kilo silikon ve elyaf karışımı aldım. Amaç yeni koltuk kırlentleri yapmak. Bu sebepten üç metrede ince bir kumaş alıp, kırlentlere astarlık işini halletip eve döndüm. Farkındaysanız kumaşların türleri hakkında hiç bir fikrim yok. Benim için hepsi kumaş.
Memo şaşkın ben daha çok şaşkın. Ne olacak bunlar diye sorunca hiç bir fikrim yok dedim. Memo beni kendi halime bırakıp, arkadaşlarıyla buluşmaya gitti bende elyaftan kızaran kollarımı kaşıya kaşıya, nasıl dikerim diye düşünmeye başladım. Dikiş makinem olmadığından elimde dikicem ama sonradan aklıma kırlentlerin dış kumaşının sökülebilir olması gerektiği geldi. Yoksa nasıl yıkanacak? Fermuar dikmeyi bilmiyorum hele elimde nasıl dikilir? Bende çıtçıt dikip oralarada düğmeler dikmeyi uygun buldum. Tabi bunların hepsini düşünce bazından çok güzel yerlere yerleştirdim ama halen ortada bir şey yok.
Elinde ne diktin bu güne kadar diye sormayın. Evet sadece düğme diktim bir iki tanede onarım tarzı şeylerdi ama zor bir şey değil. 50x50 kırlent dikmek zor bir şey olmasa gerek. İşin aslı kumaşlar çok güzeldi ve almadan edemedim.
Yakında el işi bloguna dönersem şaşırmayın ;)
ahahaah bravo valla, hayal edip müthiş bi kararlılıkla kalkışmışsın bu işlere, ben hayatta denemem bile:)) bakalım nasıl birşeyler çıkacak, merakla bekliyorum:)
YanıtlaSilCanım Judy, valla bende merakla bekliyorum ama şu an Uzay Yolu 7'yi izlemek kırlent dikmekten daha eğlenceli :P
YanıtlaSilOlmadı anneme veririm o diker :)
nasil bir sey dikecegini kafandan tasarladiysan , isin yarisi bitmis demektir :)) bir de su el isi dergilerinden filan alsan , fermuar konusunda aydinlanirsin belki :p
YanıtlaSilsonucu merakla bekliyorum :))
Süper cesaret!Ben bloglardaki bir sürü güzelliğe yutkunarak bakıp kendim yapmayı hayalimden bile geçiremeyecek kadar gerçekçiyim.Sonuçları göstermeyi unutma :)
YanıtlaSilaaa ne güzel, bir gün annem evde yokken dikiş dikmeye karar verdim, sandığı açıp en güzel kumaşı çıkardım, burda mecmuası vardı, ondan da patron çıkardım aklımca ve kendime elbise biçtim... Annem eve gelince olsun böyle böyle öğreneceksin dedi ve onlardan üç tane mutfak önlüğü çıkardı:)) ama ben yine de dikiş dikemeyen bir modelist oldum. Çünkü hep elimi dikerim korkum vardı hala da öyle:)
YanıtlaSilyastıkları merakla bekliyorum
kararliligin ve aksiyona gecisin icin seni tebrik ederim! ben de hep dikis dikmek isteyip bir turlu eyleme gecemeyenlerdenim :) En son 'Aptallar icin dikis dikmek' diye bir kitap aldim ve hala acilmayi bekliyor. Kiz cocugum olsaydi belki daha erken baslardim bu islere ama kismet degilmis. kirlentlerin son halini, hatta her asamasini paylasirsan benim gibilere de cesaret vermis olursun. sevgiler :)
YanıtlaSilYastık olayını yapmazsam bu saatten sonra yorumlara ve size karşı ayıp olucak.
YanıtlaSilKestim hazırladım iki tanesini diktim bile ama diğerlerini sonradan değiştirmeye karar verdim. Ebatlarını daha farklı yapıcam.
Bitince resim çekerim inşallah ama yaparken aşamalarıyla çekmedim. Acayip üşenirim çünkü :)
Sevgiler.