25 Temmuz 2008 Cuma

Bugünlerde...




Tatilden sonraki ilk hafta çok zor geçer. Sanırım herkes bu konuda hem fikirdir. Kendinizi halen tatil sarhoşluğunda, öğleden sonraları kitabınızla şezlongda yan gelip yatar hayal ederek işe adapte olmak çok zor. İş arkadaşlarına ve neredeyse bulduğunuz her adem oğluna tatil fotoları gösterilir. “Aman şöyle güzeldi, böyle iyiydi” diye anlatırsınız.
Allah’tan kendimize gelmemiz ve bir rüyamıydı yoksa gerçekten tatil yaptım mı? diye sayıklamamız an meselesidir.

Çok şükür bir haftayı atlattım. Bugün nihayet Cuma saat 16:30 ve yarım saat sonra eve yollanmak üzere ofisten çıkacak olmanın memnuniyeti hasıl bünyede.

Her zamanki gibi metroya binip Kanyon’dan geçerek eve yollanıcam. Yumurta ve kendim için eski kaşar almalıyım çünkü Memo beyaz peynir dışındaki peynirleri pek beğenmiyor. Bense istisnasız her çeşit peynire deli olan biriyimdir. Ne kadar kokuyorsa o kadar makbul.

Haftaya Memo iş gezisinde, bir hafta Karadeniz şehirlerinde olacak. Bende annemde kalıp anne yemeklerini ve terasta içilen çayın zevkine doymuş olucam. Annem Anadolu yakasında oturduğundan Osmanbey’den anneme gitmek uzun bir otobüs yolculuğu gerektiriyor. Yollarda okumak için yeni aldığım kitabı çantamdan eksik etmiycem.

Charles Nicholl / Aklın Uçuşları-LEONARDO DA VINCI. Kitap kapsamlı bir Leonardo Da Vinci biyografisi. Çocukluğunun olduğu bölümdeyim henüz.

Geçen hafta tatildeyken elimden düşürmediğim kitap ise Radi Dikici / ŞU BİZİM BİZANS şiddetle tavsiye ederim. Gerçekten Bizans tarihi ile ilgili aslında hiçbir şey bilmediğimizi anladım. Hayranlık duyulacak bir tarihi geçmişleri var ta ki 1453 yılına kadar. Biliyorsunuz ondan sonra dünya tarihi temelli değişiyor.

Bu hafta sonu halletmem gereken diğer mevzu ise halı yıkama şirketi ile konuşup halıları temizlemeye göndermek. Umarım bir sorun olmaz. Gerçi iyi referanslar aldım ama bakalım görücez.

Sonra bugün kendim için ilk defa yüz maskesi aldım hadi hayırlısı. Anti stres maskesiymiş! Bir adette kayısılı sabun. Neler oluyor bana? Yakında 30 oluyorum da bir panikleme hasıl oldu sanırım. Böyle söyleyince annem kızıyor “Bizde öyle derdik ama boşuna etmişiz 30 ne ki hiçbir şey. Saçmalama!” bende silkelenip kendime geliyorum.

Durumlar bundan ibaret işte. Bir hafta daha göz açıp kapanıncaya kadar bitti. Şunun şurasında yazın bitmesine de ne kaldı ki.

2 yorum:

  1. Hoşgeldiniz :)
    Kitapları yazdım,bakacağım..

    YanıtlaSil
  2. Sizde hoşgeldiniz.
    Yorumunuza çok memnun oldum. Kitapları gerçekten öneririm.
    Selamlar saygılar.

    YanıtlaSil