Bahara Güzelleme

Bahar resmen gelmiştir ne mutlu. Deniz anasının dediği gibi, temiz evde yazı yazabilmek için, telef olan kaslarımın biraz normale dönmesini bekledim. Birde Memo seyahate gitti yine evde tek başıma oturuyorum. Cumaya kadar yok. Gelirkende anne ve babasını da alıp öyle dönecek. Aslında bu hızlandırılmış temizlik programının sebebi birazda bu. Pasaklılığımı ört bas etme çabası :)

Bu arada perşembe gününden itibaren spor merkezine başlıyorum. Haftada 2 gün gidebilirim, şimdilik! Umarım 3 ay sonra plajlara bomba gibi dönmüş olurum :)
Bayan vicut! olmaya adayım yani.

Başka neler oldu bakalım, hımm! geçen hafta Wachman'e gittik. Uzun bir film, bacaklarım uyuştu. Ama yiydi yani, neden olmasın? izleyin bence. Dizleriniz uyuşursa karışmam ama. Sonra oy kullandık her zamanki gibi oy sırasında kavga çıktı. Halen oy kullanırken sırada kavga çıkıyor ve biz daha seçim sonuçlarını irdeliyoruz. Kel başa şimşir tarak! bilemiyorum...

Çekmeköy belediyesini CHP'nin %1 lik oyla kaybetmesine çok üzüldüm ama.

Neyse, lafı uzatmadan Mim içerikli yazıya başlayalım.


Alıştırma:

Genellikle çok derinlerde sakladığımız kazarak ortaya çıkarabileceğimiz yönlerimiz vardır. Kim ne derse desin hiçbir zaman çok geç değildir.

Eksiklerimiz kadar olumlu yönlerimizi de kabul etmek oldukça önemlidir.

Cümleleri tamamlayın lütfen denmişti.

Geç olsun güç olmasın diyerek başlıyorum.


1. Çocukken ............... kaçırdım.

Çocukken çocuk olmayı kaçırdım. Aynen öyle oldu. Oyun oynamayı bilmeyen bir çocuktum ben. ( Ajitasyona gel! ) Annemle babam benden daha çocuktu.

2. Çocukken ............... yoksundum.

Çocukken hayallerim için destek görmekten yoksundum. Halende öyle gerçi. Kafadan sen yapamazsın denmiştir. Annem genelde eksikliklerimizi yüzümüze vururdu. Belki bizi böylece kamçılayıp hırslandırdığını düşünürdü ama ben içime kapanıp kendi dünyamda yaşamaya başladım. ( Çok uzatıyorum galiba.)

3. Çocukken ............... yaralanmış olabilirim

Çocukken, 2. madde sebebiyle yaralanmış olabilirim.

4. Çocukken ............... olmayı hayal ederdim.

Çocukken ritmik jimnastikçi olmayı hayal ederdim. Hemde çok hayal ederdim.

5. Çocukken ............... isterdim.

Çocukken yetişkin bir kadın olmayı isterdim. Kendi evinde oturan yalnız ama evde kedisi olan güzel bir kadın. O kadın yüzü halen aklımda. Biraz Charlie'nin melekleri, biraz dallas, biraz flamingo yolu karışımı bir hatundu. { 80'li yıllardaki dizileri izleyenler bilir :)} Asıl mühim olan bağımsız ve güçlü bir kadın profilini kafamda oturtmuş olmamdı bence. O zamanlar yaş 5-6 hatırlatırım!

6. Evimizde asla yeterli .......... olmadı.

Evimizde asla yeterli kitap olmadı. Babamın siyasi kitapları vardı onları okurdum çocukken. Şiir kitapları filan, birde her hafta düzenli olarak aldığı Gırgır. Ha! birde, tavukçulukla ilgili kalın bir kitabı vardı. Belki bilirsiniz sizin babanızda tavuk yetiştirmeye meraklıysa. Canım sıkıldığında rast gele açar tavuk cinslerini okurdum. Leghorn, Andalouse, Minorka :)
Neyse işte, annem kitaba pek ihtiyaç duymaz. Hatta bu kadar senedir okuyorsam doğal olarak bir kitap yazmam gerektiğini, ama nerdee? olduğunu kafama kakar. Bu konu açıldığında mütamadiyen susarım. Annemle tartışılmaz çünkü!!!

7. Çocukken daha fazla ........... ihtiyaç duyardım.

Çocukken daha fazla kendimle olabilmeye ihtiyaç duyardım. Özel alan istemek lükstü çünkü Banu vardı. Nereye kaçıyorsun her an kuyruk gibi peşimdeydi. Abla olmak zor iş!

8. Bir daha asla .......... göremeyeceğim için üzgünüm.

Halamı göremeyeceğim için tabii. Üzgünüm demek yeterli gelmiyor gerçi. Bazen rüyamda görüyorum ama işte artık sadece rüyamda. Güzel halam seni çok özlüyorum. Mekanın cennet olsun. Mis kokulu, bir tanecik halam. Seni çok seviyorum.

9. Yıllar boyunca ......... merak ettim.

Yıllar boyunca zamanda yolculuk yapabilecek miyiz? ve tabiki ışınla bizi sıkati ne zaman gerçek olacak? diye merak ettim halen merak etmekteyim :)

10. ............. kaybımdan dolayı hep kendimi suçladım.

Buna şöyle cevap verebilirim sanırım. Odaklanma kaybı! demek doğru olur. Çünkü bazen maymun iştahlı olup sonra bir anda bir sebepten kendime küsüp o işi bırakdığım için kendimi suçlarım doğal olarak. Bu hem zaman, hemde emek kaybıdır. Yeri doldurulamaz.
Kendimle ne alıp veremediğim var bilemiyorum.


İşte böyle. Halen okuyor musunuz? Tamam bitiriyorum. Zaten Pushing Daisies başladı kaçıyorum hemen.