Puslu

Hayat öyle hep aynı düzende akıp giderken araya küçük nüanslar giriyor. Mesela şimdilerde işe gitmek hayatımın güzel bir nüansı oldu. Ne ironi ama! Bu ay işe gidebileceğimi sanmıyorum zira önümüzdeki hafta Kastamonu/Taşköprü gezimiz var. Babaanne ve dede ziyareti yapılacak. Ben dönünce annem 20 günlüğüne Umre ziyareti için kutsal topraklarda olacak. Dolayısıyla Ege'nin bırakılması mümkün değil.

Geçen hafta her gün sabah-öğle arası işe gittim. Sabahları kahve çörek ikilisiyle kahvaltı yaptım eve dönerken kitapçılara uğradım.

Geçen haftanın ganimetleri bunlardı.

Nazlı Eray'ı kaç zamandır almak istiyordum muradıma erdim. Anı kitaplarını bir ayrı severim. Nazlı Eray'ın annesine aşık oldum bu arada. Çok güzel bir kadın çok.
Murakami'yi bir haftalık seyahatimize sakladım ama dayanamıyorum zira Murakami gidip gelip ucundan tırtıkladığım çıtır bir ekmek gibi.

Şu bloglar kapandı açıldı ya, mundar oldu sanki. Elim bloga gitmiyor. Aklımdaki şeyleri yazamıyorum. Bir tutukluk var. Sanki sevgilimle arama yalan girmiş gibi. Ayrılıp barışmışız gibi. Yine eskisi gibi olsun istiyoruz ama artık asla eskisi gibi olamayacağını ikimizde biliyoruz.
Nazlı Eray'ın ilk aşkının ismide Ege. Lakin gençlik aşkı kırık bir kalple İstanbul'dan kaçmasına sebep olmuş.

Benim Egecim kalp kırar mı acaba ? Yok yok yapmaz benim oğlum öyle.