26 Temmuz 2011 Salı

Medusa Serisi I

Bundan sonra böyle bir bölüm var hayatımda.

Medusaya döndüğüm vakalar!!!


Dün tam bir Medusaydım. Ama ne Medusa. Çok kızdım Ege'ye öfkelendim. Şuncacık çocuğa hönkürmek istedim ama yapmadım çünkü bunun yerine bir kase yoğurdu başından aşağı döktüm.

Olay şöyle cereyan etti.


Bu aya kadar bu kadar ciddi yemek sorunumuz olmamıştı. Kuş gibi ağzını açan çocuk tam tersine döndü. Yani öyle bir modunu yakalaman gerekiyor ki, sorun çıkartmasın. Taşköprü'de geçen zaman ve aşırı ilgi hepten durumu kötüye soktu.

Dün artık tamamen şalterler koptu bende. Öyle bir duruma geldim ki, yemek saatlerinden ölesiye korkar oldum. Öğlen çorba macerası döke saça ite kaka oldu. İkindi vakti yoğurt veriyim dedim. Her zaman bayıldığı yoğurda yine aynı şekilde davranıp birde elime vurup yoğurdun üstüne dökülmesine sebep olunca derin bir nefes alıp öyle dökülmez böyle dökülür diyerek yoğurdu kafasından aşağı döktüm :(
Ne salak anneyim di mi? Getirdiğim çözüme bak. Deli kadın.
Neyse tabi banyoya götürüp güzelce yıkandık, güldük keyiflendik. Çplakken yatağına bıraktım bir dakikalığına bir baktım yatak göl olmuş. Sen yoğurdu dökersen bende yatağa işerim tabi! Sırıta sırıta banyoya gittik yine ve tekrar yıkandık tekrar kurulandık vs. vs.

Yemek konusu beni çok boğmaya başladı. Bu aralar çok bunaldım. Kendim için hiç bir şey yapamaz oldum. Kendime ait bir saatlik bir zaman dilimi istiyorum. Bir saat bile yeterdi. Çocukla gitmek istiyorum ama Ege pusete binmez oldu. Ciyak ciyak ağlıyor. Kucağımda çocukla nereye gidebilirim?

Dün akşam saçlarım elektriklenmiş sinirden. Akşam misafir vardı Ege'nin uykusuda geçe kaldı. Tam uyudu derken yatakta oturup gözüme bakmaya başladı. Bende onun yatağına yanına yattım. Öyle uyudu. Memo'da beni arıyormuş. Yatakta olduğumu nerden bilsin çok korkmuş. Dün o kadar yorgun gergin ve üzgündüm ki, beni balkondan filan atladı sandı galiba :( Paranoyaklık konusunda benden çok önde kendisi.

Dün işte Medusa Serisinin ilkini yaşadım. Korkarım böyle günler daha çok olacak :(
Benim bir molaya ihtiyacım var ne yazık ki!

İlk 9 ay rüya gibiydi, giderek gerçek hayata dönüyoruz işte...

Aptalım di mi? Kim çocuğunun kafasından aşağı yoğurt döker???

13 yorum:

  1. Valla ben dökerim herhalde,o potansiyeli görüyorum kendimde daha cocugum olmadan :)
    Bu arada cocugunun kafasindan makarna dökeni bile gördüm,endiselenecek bir durum yok bence.
    Sinirleri alinmis sihirli annem anne modelinden daha iyidir ve eglencelidir bu anne, Ege'ye.
    Selamlar ve sevgiler...

    YanıtlaSil
  2. benimde 1 yaşında oğlum var ve şuan yaşadığınız herşeyi bende yaşıyorum.yazıyı ben yazsam bu kadar olurdu yani:)pusete oldum olası binmez,sürekli kendi başına gezmek ister,ayrıca yemek sorunu olmayan bebe son 1 aydır sadece meme ve suyla idare ediyor.doktorumuz ve çeşitli forumlarda okuduğum kadarıyla zorlamaya gerek yokmuş:)bende saldım çayıra yani:))bence sizin durumunuzda da anormallik yok sadece çok kafanıza takıp kendinizi üzmeyin.yoğurt meselesine gelince en azından çocuk 1-2 kaşık yemeğe çalışmış beterin beteri var:)

    YanıtlaSil
  3. ha haaa, okurken güldüm valla. hangi ruh haliyle döktüğünü anlıyorum ama sonu yine sana zarar, temizleyecek olan da sensin sonuçta :) iki kat sinir harbi..

    YanıtlaSil
  4. O molaya nasil ihtiyac duydugunu cok iyi anliyorum. Cocukla hep anne ilgileniyor ve bir noktadan sonra bunya kalirmamaya basliyor bu yuku...
    Cozum onerim: Baba-ogulu basbasa birak ve kisacik da olsa kac disari. Bir kahve ic, kitap al. Evden cikamiyorsan da bir odaya gecip kapisini kapat ve onlari disarida birak.
    Cocuguna siddet uygulayan anneler var. Yogurt dokmen cok masum kaliyor onlarin yaninda. Kendine kizma.

    YanıtlaSil
  5. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  6. Annem kardeşim küçükken çok sinirlenip başından aşağı bir sülahi su dökmüştü hemnde misafirlerin ortasında ne vakit aynı ahali bir araya gelseler o olay konuşulur :D Kahkahalarla hemde :)

    YanıtlaSil
  7. :)) bizim kuzu da canavara dönüştü bir süredir. zaten ege ile çok aynı gidiyorlar araları çok yakın olduğu için. aze de melekti eskiden. sanırım 1-sıcaklar, 2- birey olmaya başlamalarının karmaşık ruh hali böyle yapıyor. aylardır en çok duyduğumuz laftan başka teselli lafı gelmiyor aklıma: geçecek.
    bu pazar 14.00'ten itibaren taksim gezi parkı'nda aze'nin d. gününü kutlayacağız. ege ile uğrayabilirseniz çok seviniriz. sevgiler.

    YanıtlaSil
  8. Benim minik 3hafta agzina bisey koymadi . hani vitaminsiz kalmasindan korktugumdan degil de surekli emmek istemesinden fena halde bikmistim. neyse bu durumun gecici olmasini dileyerek sinirlendigimi caktirmadim . 3hafta sonunda birden yemeye basladi . hem de yemedi haftalarin acisini cikarirmis gibi her onune gelene saldiriyor . iki gun once iki tane azi disinin patladigini farkettim . meger o istahsiz gunlerin suclusu azi dislermis . ama dislerinde kabarma filan olmayinca ben olayi anlamamisim :-) acaba ege de azilari mi cikariyor ? o da mi ayni dertten muzdarip ?

    YanıtlaSil
  9. Süper bir çözüm. Bazen annenin de, bebeğin de, hatta ikisinin sinirine maruz kalan babanın da bu gibi atraksiyonlara ihtiyacı var. Sonunda kahkahalarla bitiyorsa daha ne olsun...

    Yeme konusunda nacizane cok az yemekle bile yasayabildiklerini biliyorum. Bu sebeple ozellikle yeme probleminin başladığı ilk zamanlar bu durumu kronikleştirmemek önemli sanki. Belki sadece istediği kadar, sizin de sofrada yemek yedğiniz zamanlarda hep beraber yemek çözüm olabilir. Kendi istediği için yaptığı ve sizi de taklit ederek büyüyor olduğunu hissettiği bir durum işe yarayabilir.

    Ayrıca da muhteşemsiniz anne-oğul. Maşallah size.

    YanıtlaSil
  10. ben biberonla su savaşı yapmıştım:P benzer zamanlardı sanıyorum

    YanıtlaSil
  11. Geçen gün de şarkıcı/oyuncu Hümeyra televizyonda küçükken oğlunun kafasından aşağı muhallebiyi döktüğünü yazıyordu. Muhallebiyi reddeden oğlu diliyle yüzündeki muhallebiyi yalamaya başlamış :) Şu anda ığlu ve köpeğiyle birlikte yaşıyormuş. Diyeceğim o ki: Yalnız değilsin :)

    Nacizane bir tavsiye: Çocuğu yemeğe zorlama. Zararı sana olur. Bu mevsimde hiçbiri yemek yemiyor, meraklanma. Benim kızım ki kendisi oburdur, 7-8 saat aç kalıyor ya da aç karnına uyuyor. Günlük vitaminini veriyorum, sonra da "yemezse yemesin" diyorum. Henüz boyunda da kilosunda da bir sorun yaşamadık. Kendimi germeye değmez...

    YanıtlaSil
  12. Hımm, hepiniz haklısınız. Bende haklıydım ama :) Lakin o yoğurdu dökünce aklım başıma geldi. Ne yapıyorum ben?? dedim.
    Çok kızdım kendime. Artık çok üstelemiyorum. Zaten yazın rehavetiyle yemek saatleride uyku saatleride karman çorman.

    Kasmamak lazım ama...

    Neyse, öğreniyoruz ikimizde :)

    Sevgiler.

    YanıtlaSil
  13. ama ben valla çok sevdim bu anı:))) e biz de insanız, boşşşverrr bi kase yoğurt vaveylası için üzme kendini, tepen atmış işte

    YanıtlaSil