4 Ağustos 2011 Perşembe

Rehavet Havası

Bitmek bilmez bir gudubetlik çöreklendi üstüme. Kalkmak bilmiyor ve benimde kaldırmaya mecalim yok. İster yazın rehaveti de, veya Ramazan'a çamur at ama ne olursa olsun var bir gudubetlik benden söylemesi.

Bu gibi durumlarda benim anladığım kadarıyla bendeniz az biraz depresyonda oluyorum. Bir aymazlık ve boş vermişlikle sarmalanmış durumdayım. Her şeye üşeniyorum. Buna banyo yapmaktan tutta, Teksas'ta rüzgarda uçuşan ot kümelerine dönmüş evimin toz zerrecikleriyle harmalanmış haline dahi gıkım çıkmıyor.

Bendeniz cumartesinden beri annemdeyim. Bu evin çocuğa göre değiştirilmiş olmaması beni strese sokuyor. Her çekmece ve dolabın açılabiliyor olması Ege için cennet bahçesine düşmüş gibi bir hale gelmesine sebebiyet vermekte. Uzun koridorda koşar adım yürümesi odalarda beni araması çok şeker. Eni konu her yere yürüyor artık ve bu yeni becerisi ona tarifsiz bir gurur ve küçük dağları ben yarattım havası vermekte. 1 yaşına giren birisi artık bebek diye isimlendirilmemeli. Eni konu küçük adam havasıyla coşmakta. Dıgıl dıgıl sürekli konuşuyor ve acayip kafa ütülüyor.

Eve dönmek için Memo'nun cuma günü şehre dönmesini bekliyoruz. Memo'yu çok özledik. Bu ara evimizde pek oturamadık. Bizim gibi evine tapanlar için çok zor bir durum. Evimi ve evimin tozlarını bile özledim. Lakin bir an evvel bu ruh halinden sıyrılıp adam gibi yaşamaya başlamam gerek. Yürüyen bir çocuk ve depresyondaki anne yan yana olmuyor.

2 yorum:

  1. Memo tez zamanda eve dönsün
    Anneanne evini Ege'ye göre düzenlesin. Bizim ev bile Cancana göre düzenli:))
    Rehavet havası bizde de var. Hatta zaman geçmiyor sanki...
    Sevgiler hepinize

    YanıtlaSil
  2. Sevgili Lalenin bahçesi, verandada oturup karşılıklı sohbet edelim istiyorum. Ev yapımı limonata eşliğinde. Ama Ege uyusun yoksa bize aman vermez :)

    Sevgiler, çok çok hemde :)

    YanıtlaSil