Gezememe

Ailece gezme özürlüyüz. Memo ve ben birbirimize iyi toslamışız. Ege'de bu düzene kurban gidecek eli mahkum.

Bugün pazar ve havada güneşli diyerek, kahvaltıdan sonra yola çıktık hesapta gezicez sahile doğru. Her zaman olduğu gibi herkesin gezesi geldiğinden bizim gezmemiz mundar oldu. Sahil yolunda bir kalabalık, trafik gıdım gıdım gidilemiyor. Ege'de uyudu. Ne yapsın başka? Pıtı pıtı gidilemiyor ki!.

Bundan sebep Bebekten öteye gidemedik. Baktık olacak gibi değil, kırdık ara yoldan bir yerden benim laf arasında, "Valla şimdiye İkea'ya varmıştık he!" demem üzerine İkea'ya yollandık. Ne yapcaksak orasıda meçhul? Dedim ya, isteyerek yapmadığımız için, iş bir türlü bir yere varamıyor. Velhasıl herkesin İkea'ya gidesi gelmemiş mi? Park yeri yok, dolaş dolaş kavga kıyamet bir yere girdik. Memo'nun acil tuvalet molasını verdik, benim de madem geldik bende gireyim canım dememle ailece huzura erdik. Ege'nin böyle sorunsalları yok o uykudan uyanmış mel mel etrafa bakıyor garibim.
Baktım etrafımız kıyamet ününden kesitler sunmakta, dönelim dedik hiç bulaşmayalım. Tepeüstü'nde bir pideci var oraya girdik. Tahmin edildiği gibi herkesin pide yiyesi geldiğinden popomuzu ilişterecek sandalye bulana kadar az biraz dingildek bir biçimde bekledik. Sonra artık siparişleri unuttuğumuz bir ara pideler geldi. Ben evvela yavrum yesin diyerek onu besledim kuş gibi o ara açlığımda geçti gitti zaten. Benim siparişi paket yaptırıp eve doğru yollandık. Oh be! nihayet eve gelmiştik.
Dört saat İstanbul trafiğinde dolanarak pide yiyip eve gelmiş olmak insanı mest ediyor vallahi.

Bir daha ne zaman niyetleniriz dışarı çıkmaya hiç bir fikrim yok ama yakın bir tarihte gerçekleşmeyeceği kesin!