Pazartesi sendromu yaşamayı özledim. Evet özledim bunu söyleyebileceğim aklıma dahi gelmezdi ama işte söylüyorum. PAZARTESİ SENDROMUNA GİRMEYİ ÖZLEDİM!!!
Ev beni çoktan yuttu ve hatta dişlerinin arasında çıtırdayan kemiklerimin seslerini duyabiliyorum. 21 aydır evde olmanın akıl sağlığıma zararları konusuna girmek dahi istemiyorum. Hele son zamanlarda işten tamamen kopmuş olmam ve bunun sonucunda hepten bıkkınlığa giriş ve alınan kilolar, giderek anne görüntüsünü bünyenin dışa vurması ve daha bir sürü ıvır zıvır sebepler. Ah! daha fazla devam edemeyeceğim...
Geçen haftamı evdeki tüllere perdelere ayırıp yıkayıp astıktan sonra, Ay! ayol vallahi pisim beeeen. Leş olmuş bunlar aaaaa! feryatları evet benden yükseliyordu. Evin içinde her yer toz diye dolaşmama şuncacık bir şey kaldı. Yakında üst kat komşuyla tepeme çırpma bunları diye ağız dalaşını da girerim ben. Yapabilirim.
Sürekli yemek programlarını izliyor olmam bünyeme geri dönüşümü olmayan hasarlar vermeye devam etmekte. Aman böyle daha güzel oldum diye kendimi kandırmam bir zaman sonra işe yaramayacak belli.
Saçlarıma dolanmış vaziyetteyim. Kestirip biraz kısaltacaktım çünkü ördüğüm zaman Ege ucundan tutup beni yerlerde sürüklüyor. Yemin ediyorum en sevdiği oyuncağı benim. Saçın süpürge edilmesi olayını bizzat yaşıyorum.
Bir değişiklik olmalı artık. Ne bilmiyorum ama bir şey işte.
Öööööfffff!
Aaaa! dur bakıyım. Kız ayol yoksa bu pazartesi sendromu mu? Vallahi de o işte. Yarabbim sana şükürler olsun. Hiç giremem artık diyordum. Ağlıycam sanırım.
Bu arada her yer leş valla he!
evde durma sendromu olmasın :) yaz gelsin al egeni bol bol yazın keyfini çıkarın ozaman daha eğlenceli olacaktır :)
YanıtlaSil21 ay mııı? O kadar olmuş mu? Allahım zamanı algılayan hücreciklerime mukayyet ol yarabbiii
YanıtlaSil15 ay evde kaldıktan sonra 2,5 ay önce işe döndüm. Evde olduğum günleri çok özlüyorum. Aldığım ve işe başlayınca veririm diye heveslendiğim kilolar da hala yerinde maalesef. Aldığım para da bakıcıya ve almak zorunda olduğum yeni kıyafetlere gidiyor. En kötüsü de Nevoşumu tüm hafta gamsız bakıcıya bırakmak. Akşamları 1,5 saat geçiriyoruz ve uyuyor. Böyle annelik mi olur diye düşünüyorum sürekli.
YanıtlaSilKısacası senin terinde olmak isterdim. Bol bol dışarı çıkın fırsat buldukça.
Nesrin, merhaba :) Çok haklısın evde durma sorunsalı işte. Havalar güzelleşsin benden düzelirim sanırım.
YanıtlaSilYazmak İyidir, benim için 20 ay doldu 21'e başladım, Egecik 19 ayı bitirdi 20'ye başladı :)
vejeteryankedi, benim çalışmama sebebim Ege zaten ve bu karardan dolayı pişmanlık duymuyorum. Kararımın arkasındayım ama hem evde oğlumla olup hemde kendim için yapabileceğim bir şeyler olsun istiyorum. İşsizlik bana yaramıyor :(
Şu günlerde emzirmeyi bırakmakla meşgul olunca içinde bulunduğum ruh halini de unutuvermişim. Nasıl da hatırlattın :P.
YanıtlaSilsaçma sapan avutucu şeyler söyleyemeyecek kadar çok güldüm canımsın ya:) evde olmayınca o tozları görmüyorsun haklısın valla yoksa bildiğin bok içinde yaşıyoruz:)
YanıtlaSil