Murakami

Anneler günü için kendime güzel bir hediye seçtim. Kitap nisan ayında basıldı ama kitapçının kapısında yatmadım, almadım, bekledim özellikle Anneler gününe denk gelsin diye sabrettim. İnternetten sipariş veremezdim çünkü benim için Murakami Remzi Kitabevinden alınmalıydı. Usul adet öyle. Evvela kapak şefkatle okşanmalı, kitabın içi açıp koklanmalı, velhasıl öpüp sevilmeli ki, kasaya ödeme yapıp çıktığında içine bir sevinç dolsun. Sonrasındaysa tüm varlığınla ayakların en az 10 cm. yukarıya havalanmış, süzülürcesine eve doğru akar gidersin.

İşte bende dün akşam aynen böyle yaptım. 1256 sayfadan oluşan kitaba karşı hissettiklerim, bir çocuğun koca bir çikolataya karşı beslediği duyguyla aynı. Kitaptan koca bir ısırık almamak için kendimi zor tutuyorum. Ama tutuyorum. Zira evvela anneme gidip, bahçesinden arakladığım çiçeklerle Anneler gününü kutlamam gerek. Akşama eve geldiğimde yapılacak edilecekler toparlanıp, huzur ortamına kavuşunca, güzel bir kahveyle sert kurabiyeleri yanına eşlikçi edip, koltuğa yerleşmem gerek. Sonrasında beni muazzam bir festival bekliyor. Uzun bir aradan sonra, sevgiliye kavuşmak gibi bir şey. Artık o noktadan sonra bana kimse ilişmesin lütfen. Zira büyük bir olasılıkla, Haruki Murakami okuyor olduğumdan kimseyi duymuyor olabilirim. Bana Anneler günü hediyesi olarak, Murakami'yi alt edebilecek bir hediyeyi bilmem ki Ege ne zaman bulur getirir ???