2 Haziran 2014 Pazartesi

Kelebek Etkisi

Hayat bu aralar oldukça tuhaf. Çevremde iyi güzel hiç bir şey göremiyorum. Oldum olası depresyona meyilli gider akıllı olduğumdan pozitiften çok negatifliğe bağrımı açmış biriyim. İyi bir şeyler varsa da benim merkezime uğramadan  geçip gitmekte. Evren kendi bildiği döngüsünde döne dursun benim dünyamın çekirdeği son gaz büzüşmekte. Karanlık maddenin kölesi olmuş durumdayım.

Bu yıl bahar ayları acı ve keder dışında bir şey vermedi. Canilerce öldürülen çocuk haberlerinin etkisinden sıyrılmaya çabalarken birde üstüne ölen yüzlerce babanın haberiyle toparlanamaz hale geldim. Üstelik içinde bulunduğumuz çirkinlikler her ne kadar yokmuş gibi yaşamaya çabalasak da aslında var olduklarını ve eni konu kabus içinde uykumuza devam ettiğimizi bir kez daha görmüş olduk. Bunları düşündükçe insanım demeye utanır oldum. Artık ne olduğumuzu bende bilmiyorum !

Gelecekten bir şeyler ummuyor sadece günü yaşıyorum. Çünkü bir türlü yarın olmuyor hep bugüne uyanıyoruz! Dolayısıyla yarınların iyi olduğu bir senaryo yok eğer böyle rüyalarınız varsa hemen uyansanız iyi olur. Yav yoksa gerçekten matrixte yaşıyoruz da ufaktan uyanmaya mı başladık???

Amaaaan! neyse ne işte.  GD dinleyelim efendim. Kelebek hayalleri kuralım öyle yaşayıp gidelim işte.







2 yorum:

  1. Çok güzel bir yazı ama bu kadar umutsuzluğu bünyem kaldırmaz :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Herkes ben gibi olsa insanoğlu bu kadar varlığını sürdüremezdi zati! Senin gibi zıp zıp neşeli pozitifler var da soyumuz sopumuz devam ediyor :P
      Lakin bensiz de olmuyor be! Lazımım ben bence.

      Sil