Haftanın Özeti

Yuppi!, hafta sonu geldi. Bu hafta olanlar kısaca şöyleydi.

Öncelikle kaybolan yüzüğümü buldum.
Nerdeymiş? diye merak edenler için söylüyorum, ofiste masamın yanında duran çöp kovasına atmışım! Aklım başına erken geldi de gidip birde çöpe bakayım, benim sağım solum belli olmaz dedim. Dediğim gibi olmuş. Ellerimi kurulayıp bir güzel kağıt havluya sarıp atmışım. Allahtan bizim ofiste çöpler grizu patlaması aşamasına gelmeden toplanmıyor yoksa çoktan gitmişti benim yüzük.
Diğer yandan, daha yüzüğüme sahip çıkamıyorum fakat çocuk yapma derdindeyim. Allah akıl fikir versin bana!

Neyse, diğer güzel haber Banu’lar beğendikleri evi nihayet aldılar. Kendim için bile bu kadar memnun olamazdım. Çok mutluyum. Sağlık huzur ve neşe içinde oturmalarını diliyorum.
Yeni ev hazırlıkları ne keyifli. Daha gelinlik bakılacak bol eğlenceli günler bekliyor bizi.

Dün akşam Ankara’dan dayım geldi. Gece bende kaldı. 03:00’ e kadar oturduk. Çok keyifliydi. Eskiden yeniden konuşup bolca gülüştük.
Dayımı misafir etmek beni çok duygulandırdı. Ben ne zaman büyüdüm, ne zaman kendi evim oldu da misafir ağırlıyorum. Her şey şaka gibi.
Bu akşam Memo’nun bugün doğum yapan kuzenini ziyarete gidicez. Bakalım durumu nasıl.
Bebek ne alemde.

Durumlar böyle işte. 8 gün sonra yola çıkıyorum. Önümüzdeki haftada iş bakımından çok yoğun geçecek. Ama sonra bütün dertleri arkada bırakıp kafamı dinliycem. ,
Tatil, seni çok seviyorum.