10 Mayıs 2010 Pazartesi

NEHIR

Kendimi çok aciz ve küçük hissettiren kocaman kalpli kadınlar var bu hayatta. Kendi küçük acizliklerimden utanmadan dert yanabilmeyi nasıl matah bir şey sanıyorum.
İşte bazen gerçek insanlar, ve onların kocaman hayatları önünde çok utanıyorum.


NEHIR sen gördüğüm en tatlı kız çocuğusun ve annen gördüğüm en yüce gönüllü annelerden.

"Aklımda hep "Going To Bear Hunting" kitabı var. Üstünden geçemeyiz, altından geçemeyiz, içinden geçmek zorundayız bu sürecin. Ben de ilk kez gülümsedim bugün. Çok şükür. Daha yeni başladık mücadeleye ama ilk adımı geçtik. Gerçi Nehir'in en sevdiği bölüm olan, en sondaki ailecek yorganın altına girdikleri sahneye daha var, ama biz de tek tek geçeceğiz tüm zorlukları."

...ve evet aynen yazdığınız gibi olacak biliyorum.
Zeynep Hanım kalbim sizinle.

Her şey NEHIR için.

1 yorum:

  1. bence de aynı olacak ve o yorganın altındaki resimlerini hepimiz göreceğiz...

    YanıtlaSil