15 Eylül 2010 Çarşamba

Bizim Evin Halleri

Mutlu olma sebeplerim bu aralar oldukça basit. Mesela eğer ayak tırnaklarımı kesecek vakti bulmuşsam ne mutlu! veya nihayet yeni diş fırçası alabilecek zaman olmuşsa ve dahi almakla kalmayıp dişlerimi fırçalayabilmişsem daha bir mutlu!!!

Banyoyu yıkayabilmişsem ve iki günlük yemeği aradan çıkarabilmişsem, üstüne kendimi yıkayabilmişsem oldukça mutlu oluyorum. Aynada kendime bakıp insan vücudu ne muhteşem şey neyden neye dönüştüm yeniden diye mest olmaksa şahane bir duygu.

Diğer yandan bugünün en mutlu olayı, Ege'nin tırnaklarını kesmiş olmam. O biberona saldırmışken bende tırnaklarına saldırdım ve bugün nihayet ellerini istediği gibi savurabildiği için çok ama çok mutluyum. Banyo yapmayı bu kadar sevmesi mutluluğumuza mutluluk katan bir diğer etken. Onu soymak çok keyifli. Banyodan çıkarken ağlayan ve giydirilmekten haz etmeyen biri Ege. Çıplaklık ruhunda var çocuğun :)

Bir diğer yanilikte eeeüüvv diye sesler çıkartıp bu başarısından dolayı keyiflenip sırıtması. Şapşal şey :) Biraz geveze olacak gibi geliyor ama bakalım belli olmaz.

Neyse, Ege uyurken yapılması gerkenler diye bir listem var bu listeye göre şu an gevezeliği kesip derhal yemek yapmam gerekiyor ve biberonları sterilizatöre koymalıyım ve Memo'ya gömlek ütülemeliyim ve bütün bunları Ege uyanmadan yapmalıyım. Yani toplam 45 dk. var.

Yarışma başlasın!

14 yorum:

  1. ohooo 45 dk iyi bir zaman:))
    Herşeyin yolunda olmasına çok sevindim ama asıl beklediğim Kastamonu ziyaretinizdi...

    YanıtlaSil
  2. Kırkı çıkan paşaya geç bir hayırlı olsun diyelim! Madem bişey uçurmadın, bari diş buğdayı niyetine birkaç malzeme koyup neyi tutacağına bak ilk diş pörtlediğinde. Ben misal kalem tutmuşum diş buğdayında, hala bırakmadım :)
    Sevgiler çok...

    YanıtlaSil
  3. anne olmak gerçekten çok zorr...

    YanıtlaSil
  4. canım benim yaaa:)
    kendimi görüyorum hep sende
    Kaan 7-8 günlüktü ben de ayak tırnaklarını kesemeyip-kesmeye fırsat bulamayıp, sehpaya ayağımıçarpmıştım. tırnağım dibinde sökülmüştü. gecenin bir vakti daha 1 haftalık bebe kucağımızda hastanenin aciline gitmiştik.
    listene kendinle ilgili şeyleri de yazmayı ihmal etme sen yine de
    Allah sana güç, kuvvet ve en önemlisi sabır versin
    geçiyor bu günler..
    minik minicik Ege'yi de öperiz:)

    YanıtlaSil
  5. :) 42. gündeyiz bizde. anlattığın herşey o kadar tanıdık ki.

    YanıtlaSil
  6. Seni okudukça 5 yıl önceki hallerim geliyor aklıma.Zaten bir kadından hamile olduğu ve doğum yaptığı 2 sene boyunca pek hayır gelmiyor.Öyle kırk günde geçer,6 aylık olsun biter laflarına inanmamak gerek yani.Ama bir telaş,bir koşturma geçiveriyor bu günler de.Kolay gelsin.
    özlem

    YanıtlaSil
  7. Bayıldım valla sizin evin hallerine.Biz karnımdaki oğlumla pek sessiz sakin günler geçiyoruz ve sabırsızlanıyorum o koşturmacanın içinde olmak için.Herkes delisin arayacaksın bugünlerini diyor ama yüzündeki gülümseme her şeye değer değil mi?

    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  8. zor ama güzel haller bunlar sanırım. anne değilim henüz amma teyzeyim ve yakından yaşadım bunları. analara ne kadar zor olduğunu bebelerin hayatlarındaki ilk dönemlerin...
    fakat sonrasında da hayat en güzel hediyeleri analara sunuyor güzelcim:)
    minik bebişinin tadını çıkart. baktın ki çok zorlandın ara beni gelip accık mıncırayım. hem bana iyi gelsin hem de sana :)

    YanıtlaSil
  9. Merhaba,
    Blogunuzu ilk kez okuyorum. Daha ilk cumle beni hem guldurdu hem de kendimi gordum. Iki cocuk annesi olarak gayet iyi anliyorum. Bazen bir dakika bile cok kiymetli degil mi? Sevgiler, Didem

    YanıtlaSil
  10. bu aralar maraton var desenize sizin evde :) keyifli ama zorlu bu koşuşturmalarda kolaylıklar diliyorum size

    YanıtlaSil
  11. Canım, çok geç oldu biliyorum, sana bir türlü yazamadım:( hayatımda öyle gelişmeler oldu ki bir süre uzaklaştım blog dostlarımı ziyaretten. Fırsat da bulamıyorum eskisi kadar.. Ama hep aklımdaydın, bebişin müjdesini aldığımda da çok mutlu oldum ama yazılarını tarih sırasıyla okumak istediğim için hala detayları bilmiyorum:) Ege bebeğin çok mutlu bir ömrü olsun inşallah. Mis kokusunu benim için de kokla olur mu? Öpüyorum çok, kocaman sevgiler!

    YanıtlaSil
  12. anne olduktan sonra ayni anda bir cok isi basarabilme yetenegine erisiyoruz sanki :))

    YanıtlaSil
  13. Bu telaş varsa her iş yolunda demektir sevgili Ruh'çuğum ama bir Kastamonu meraklısı daha var okur listende ;) Eeee, n'oldu, ne bitti oralarda?

    YanıtlaSil
  14. Lalenin bahçesi, Kastamonu ziyareti ne yazık ki bu sefer sadece dört duvardan ibaretti. Evden dışarı çıkmadım :(

    Bal sultan, diş buğdayı olabilir bak :) aklımda olsun.

    Zennube, eveeeet :)

    anne müdürü, ah! ne feci. Benimde ramak kalmıştı vallahi :)
    Alışıyor insan ama gerçekten :)

    DeryAze, evet okudum ama yorum yazamadım kusura bakma :( bu zaman ne değerli şeymiş meğer :)

    resimli günlük, günler gerçekten çok hızlı geçiyor ve gerçekten iki seneden evvel hayır gelmez benden :)

    Duygu, umarım sağlıkla kucağına alırsın evladını. Ne kadar güzel şeyler aslında dert yanar gibi yazdığıma bakma sen :)

    Nzn, bak ararım ha! ufaktan sevilmelik olmaya başlası zaten :)

    Didem, merhaba :) aynen dediğiniz gibi gerçekten zaman yetmiyor hiç bir şeye :)
    Umarım 2. bebekte daha donanımlı ollurum :D

    Burcu, vallahi cuk oturdu, aynen maraton var :)

    Sibel, vallahi bende sizleri istediğim gibi takip edemez oldum :( Umarım ciddi bir şey değildir. Arada uğraman yeter. Bebeği koklarım senin yerine emin ol :)
    sevgiler.

    Yelish, katılıyorum. İster istemez her şeyi çok hızlı yapmaya başlıyorsun. Buna yemek yemek ve hatta çok daha hızlı duş almakta dahil :)

    Annoyam, bayram ziyaretimiz gezmek amaçlı değildi ne yazık ki. Memo'nun babası rahatsız olduğundan gelemediler bebeği görmeye o sebepten biz gittiktorun göstermeye. Evden dışarı çıkamadım ve gelen gidende cabası. İnşallah güzel bir gezi olursa seneye uzun uzun bahsedebilirim :)

    YanıtlaSil