4 Şubat 2011 Cuma

Geçen Haftadan Kurtulma Çabası

Günlerdir sıkıntı içindeyim. Aslında çoktandır öylede bardağı taşıran son damla malum son posttaki kendime lanetler okuduğum olayla aldı başını gitti. Olayda şu;

Ege ana kucağından yere düştü! Zaten arık götü yerde duruyordu kısmen yerde yatıyordu ama yinede düştü işte. Bir anlık gafletim ve onun yerde yatan şaşkın ağlayan suratı gözümün öününden gitmedi bir türlü. Allah muhafaza daha ciddi bir şeyler olsa ben insanlıktan çıkıcam demek! Sadece 1 dakikalığına biberonu mutfaktan almaya gittim ve oluverdi. Ah! kör olasıca ben yok mu? Var ne yazık ki var! Bana iyi bir ders oldu zira o gün kendi kendime böbürleniyordum hiç düşürmedim zarar vermedim bla bla bla... al sana dedi Allah buyrunuz sopam. Biraz daha keleşlenirsen bir boy büyüğü var.

Böyle işte. Bu düşme olayını bahane eden sevgili depresyonum gelip çöküverdi omuzuma. Şimdilerde iki büklümüm. Birde bu hafta işe başlayamadım patronum Amerika'ya gitmiş. Böyle planladığım bir şey yolunda gitmezse deliriyorum ben ya! Ne fren kaldı ne balata... Dolayısıyla işe başlayamamak bir yandan, benden anne olmuyor galiba sorunsalı diğer yandan didik didik etti çıktı. Bende insanım kardeşim sıkıntıdan dudaklarım uçukladı Arap bacıya döndüm. Bir mola rica ederim, lütfen ya!

Durumlar budur. Evde durmak adamda kaşıntı yaptığından her ev hanımı gibi bende ev eşyalarının yerini değiştirdim. Yeni düzenlemeye göre yatak odamda bir adet tekli koltuk var! Jacob koltuğu ve ben bakışıyoruz! Sıkıntıdan ne yaptığımı biliyor muyum? Bana bulaşmayın durumum ortada işte.

The Mentalist'i izlemeye başladım bu hafta. Ege uyuduğunda bende abur cubur ne varsa alıp dizi izliyorum. Kimi stresliyken kilo alır bende tersine veririm. Bir iki hafta daha bu istikrarda gidersek podyuma bile çıkarımn hayırlısıyla.

Ege Bey'de beni üzüyor bu hafta. Ne olduysa akşam uyku düzeni bozuldu. Kendi kendine uykuya dalamıyor bir türlü. Memo'da onu göğsünde uyutmaya alıştırdı hepten şaştım. Zaten sinirliyim birde onun düzen bozukluğu beni hepten gerdi. Sonra kızdım bugün kendime. Yahu dedim kurulu bebek mi bu? Hep aynı istikrarı bekleme. İstediği gibi uyusun karışma. Bırak babasının göğsünde uyusun bu ayda ne olur? Hiç! Düzen delisi manyak karı, uzak dur çocuktan bozma sinirimi dedim. İyi yapmışım di mi? Arada kendime ayar çekmezsem Ege benden çok çeker, çekmesin.

Ege artık evdeki üçüncü kişi olduğunu her haliyle belli ediyor. Kızıyor, seviyor, talep ediyor. Velhasıl büyüyor. İyiki var. O olmasa şu hayat ne kadar boş geliyor bana anlatamam.

6 yorum:

  1. ooooooooooo keşke ben de sıkıntıda kilo versem şimdiye ben de manken gibi olmıştum. tam tersine şiştikçe şişiyorum dertlendikçe.
    te hamileyken okumuştum: her bebek mutlaka en az 1 kez düşer. geçen anlattım ya bizimki de kafayı geçirdi aynaya annemin kucağından. tüm gece uyuyamadım ya bi şey olmuşsa diye. daha beterinden korunalım da...

    YanıtlaSil
  2. Çok gecmis olsun Egecige. Bak benden de bir düşme hikayesi: bunalımdan boyattigim neticede korkunc renge burunmus saçlarımı aglayarak aynada seyrederken o sırada kendi kendine benim yatağımda oturmakta olan Nazlı tepe üstü yerdeki parkelere çakıldı. Attıgı çığlık sonrasında benim çığlığım hala kulaklarımda. Hepimizin bir gaflet ani ne yazık ki var. Ucuz atlatmışsiniz çok şükür... Uyku konusunda da annemin deyimiyle "annesi daha kaç kere şekil değiştirecek bebisin uykuya dalma sekli" dersem benim o zaman anneme sinir oldugum gibi sinir olur musun? Bırak göğsünüzde uyusun minis, 6 sene sonra bir bakıyorsun sen istesen de göğsüne sığmıyor. Öpüyorum ikinizi de.

    YanıtlaSil
  3. Söylediğin şeyler bana öyle ütopik geliyor ki...Kendi kendine uykuya dalma, uyku düzeni filan. Depresyon dediğin meret zaten insanın içine çöreklenmeye bahane arar. Kulak asma sen ona. Çokta için daralırsa Mahir'le beni düşün. 7 aylık olmuş ama bir kez bile kendi kendine uyumamış,annesinin kucağı dışında hiçbir yerde uyumayan, uyudumu da kendi yatağında asla yatmayan, gece gündüz farketmez en uzun uykusu 20dk olan, daha 40 ı çıkmadan annesi tarafından düşürülmeyi becermiş bebekler var bu memlekette. :)

    YanıtlaSil
  4. benimki de düştü.koltuktan yere küt.üstelik 1 dk içinde mutfağa gittiğimde.o ağladı ben ağladım.neyse ki yüksek yer değil ve neyse ki halı vardı.sana da bana da geçmiş olsun.

    YanıtlaSil
  5. çok geçmiş olsun, dert etme, allah beterinden saklasın :)
    ben de planladığım bişeyler olmazsa acayip geriliyorum anlıyorum seni:(
    jacop koltuğu:P

    YanıtlaSil
  6. Ehehe, ben de kaç defa düşürmüştüm kızı. Hele benim mama sandalyesnden kafa aşağı bir düşüşüm varmış, annem hala anlatır, hatta o nedenle şimdi bu durumda olduğumu ima eder durur :)))

    Daha çok düşecek, daha çok uyku düzenleri bozulacak. Olsun pes etmek yok, her düşürüşümüzde vicdan azabı çekeceğiz ve her uyku düzenleri bozulduğunda düzeni geri getirmek için uğraşacağız. "İşimizin adı ne?" Annelik :)

    YanıtlaSil