Bu hengamede Memo şehir dışında. Burcu evden çalıştığı bir işi olduğu için bu hafta benimle. Ege halen benim şiddetli hastalığıma göğüs gerip hastalanmadı. Belki ocak ayında bu derece bir hastalık geçirdiği için bağışıklığı güçlendi. Benden evvel ateşlenmiş olsa da bir kaç günde toparlandı ama arkasında hasta bir anne bıraktı. Çok korkuyorum Ege hastalığı benden devralacak diye...
Diğer yandan Egenin beni sevmek istedikçe, benim "annecim çok sarılmayalım, annecim öpüşmeyelim" demem, Egeyi daha çok depara geçirtiyor. Normalde çok sık sarılmak veya öpmek istemez ama ben hasta olduğum için benimle ilgilendiğini sanıyorum. Bazen benim ona yaptığım gibi elini alnıma koyması beni bitiriyor.
Ah! anne olmanın güzel ve keyifli olduğu anlardan biri işte :)
Bu ay o kadar hastalığın arasına üç kitap sıkıştırdım.
İran Uyanıyor ve Dul hızla okundu. Hele Dul beni çok duygulandırdı. Yıllar boyu bir insanla aynı yastığa baş koymak ve o kişinin artık yaşamaması. Bazı satırlar beni ciddi üzdü ve bunu artık yaşımın kemale ermesine bağladım. Bir on sene önce okusam yazık adama yav! der üzerinde durmazdım ama şimdi yazardan daha çok dertlendiğimi fark ettim. Ne oluyor bana?
İran Uyanıyor için ne yazabilirim? Okunmalı ve anlamaya çalışmalı.
Bir Gezginin Alfabesi belki seyahat kitabı olabilir. Ben seyahat ve anı kitaplarını çok sevdiğim için, internet siparişimde mutlaka bu tarz bir kitabı sepete atmadan duramıyorum. Lakin İngiliz asilzadelerinden biri olan yazarın biraz kasıntı duruşu, hafiften insana ezik miyim lan ben? dedirtiyor. Uyarmadı demeyin.
Halen okumakta olduğum kitapsa işte bu.
Kitap kapağına ilk görüşte aşık oldum. Çok yaratıcı bir kapak tasarımı olmuş. Kitapta kapak tasarımından geri kalmamış.
Şimdiden pek sevdiğim kitaplardan biri oldu.
Birde bu ay izlediğim üç Japon filmini not düşmek isterim.
Benden bu kadar. Gidip biraz uzansam hiç fena olmazdı.
Geçmiş olsun...
YanıtlaSilGeçmiş olsun.
YanıtlaSilVe tebrikler, bunca kısa zamana bunca çok şey sığdırabildiğin için.
Feyz almalıyım senden, acilen :)
Sevgiler.