15 Temmuz 2010 Perşembe

11.Gün

Günler çok hızlı ilerliyor sanki ve ben uzaktan kendimi izliyor gibiyim. Bugün annem Banu ve teyzem bendeydi. Teyzem çok cici şeyler örmüş onları getirdi. Annemse bana doğum hediyesi olarak çok zarif bir yüzük almış onu verdi. Biraz papara yedim annemden. Sebebi bebeğin uyku setini filan sermediğim ve yatak odasına konacak park yatağın yıkadığım kılıflarını takıp kurmadığım için. Haklı annem biliyorum ama bende ki bu aymazlık cumartesi son bulacak. Cumartesi Memo ve benim için kutsal gün. Çünkü ben ne desem, ne istesem Memo cumartesi halledicem söz diyor, bende diğer her şeyi cumartesiye endeksliyorum. Bu yüzden ilahi güne şurda kalmış iki gün, biraz daha dişimi sıkayım diyorum.

Bu uyuşukluktan çıkmanın tek yolu doğum sancısı galiba. En sonunda o olacak zaten!

7 yorum:

  1. Bence sen, tüm işler bitince sanki hemen bebek gelecek diye yapmadın. Bir arkadaşım böyle yapmıştı ve senin gün gün yazdıkların tıpkı ona benziyor :)

    YanıtlaSil
  2. Püstüklü mama, bilinçaltımın bir oyunu mu bu?

    Cumartesi yapcam valla hepsini :)

    YanıtlaSil
  3. Iyi iste annesi acelesi yok demek ki! Ben de pek cok seyi son gunlerde halledip due date'de dogurmaya hazirdim :) O gun kontrolde bir ilerleme goremiyorum 3 gun sonra ultrasona sokalim seni dedi ben de hayal kirikligi ile eve gidip aci yedim :) Ertesi gun sancilar basladi. Ananas, aci yemek tercih senin :)

    YanıtlaSil
  4. annemmm geldi gelecek ufaklık , hadi son bi gayret bitirin işleri..

    YanıtlaSil
  5. ycurl, bizim oğlan aceleci değil, gününü bile geçirecek bence. Benim yemekler hep acı, bünyesi alışkın valla bilemiyorum ki :)

    Judy Abbott, az kaldı valla. Diğer çocuklarımı temmuzda doğurmamaya karar verdim. Sıcakta insan kolunu kaldırmak istemiyor :(

    YanıtlaSil
  6. Diğer çocuklarımı(!)
    vay bee...

    YanıtlaSil
  7. Sahaf'cım, sen ne sandın :) Daha 2 tane daha yapmam lazım. Ulu bilge öyle dedi ya :p

    YanıtlaSil