6 Ekim 2010 Çarşamba

Aşı ve Diğerleri

Dün sabah Ege Bey ilk defa Sağlık Ocağında aşı oldu. Üç aşı birden ne feci.
Verem aşısını hastanede yaptıramadım. Doktoru sağlık ocakları ve Verem Savaş Dernekleri yapıyor dedi. Ben kendi semtimin Sağlık Ocağından pek memnun değilim. Moralim bozuldu ve 2.ay kontrolümüzü aşı olamadan bitirdik diye epey sinirlendim. Gözüm oraya gitmeyi hiç yemiyordu. Çok ufak bir yer, Arabayla bekleyecek yer yok. Yazın dışarıda bekleyebilirsin ama kışın ne olacak? Sonra bir sürü hasta insanla bebekler iç içe filan. Yapacak yok, mecbur gidilecek.

Bir haftadır stres içindeyim. Bu hafta Memo yine İstanbul dışında olduğundan iş başa düştü. Ben çarşambaya şartlandırmıştım kendimi ama annem salı bitirelim kafamız rahat etsin dedi. Bu sebepten dün sabah Ege uyanınca, 3 gündür kaka yapmıyor olduğundan azcık gliserin desteğiyle yani fitil dürtmesiyle kaka yaptırıldı. Üst baş değişti ve bebek arabasına yerleştirildi. Bu benim ilk deneyimim. İlk kez bebek arabası sürüyorum. İki aydır hep arabayla seyahat etti ve araba koltuğundaydı bu sefer sağlık ocağı yakın olduğundan ve Memo olmadığından, keza arabada yok tabi iş iman gücüne kaldı.



Bütün olay yola çıkana kadarmış. Sonrası basit oldu ama kaldırımlar çok büyük bir engel. Arabamız ağır, hafif bir puset olmadığından bazen yardım olmadan kaldırıma çıkartmak zor oldu. Her kaldırımda eğim yok ne yazık ki! Belediyeye lanet okuduk bolca. Lakin sağ salim vardık ve arabada kuzu gibi uyuyan Ege, hiç bir şeyden habersiz gülerek uyandı. Bizim sıramızda gelmişti. Boy ve kilosunu öğrenmek için ben onu soyarken, hayatta en sevdiği şey yapılıyor olduğundan (soyunmak!)mest olmuş şekilde sırıtıyordu. Kilo 5,80 gr. , boy 61 cm. dediler.
Sonra deri altından verem aşısı oldu, ardından iki kalçadan diğerleri. Korktuğum kadar ağlamadı. Hızlıca giydirip dışarı çıktık. Dışarıda benim gibi ilk bebeği olan acemi annelerin bakışları altında uzaklaştık. Üzerimizden büyük bir yük kalkmıştı.
Önümüzdeki ay rahatız sonra 9 aralıkta iki aşısı daha var. Aman en zoru şu aşı olma anı. Gözümün içine bakıp dudak büküşü ve bunu bana neden yaptırıyorsun bakışı içimi deliyor. Fakat korktuğum kadar zo olmadı gerçekten. Ateşi filanda olmadı. Her zamanki tatlı civelekliğiyle muzurca gülerek günü geçirdi.

Aşı olayını atlatmanın rahatlığıyla ikindi vakti Banu'yla beraber Kanyon'a tüydüm. Acayip neşeliydim tıpkı bağından kurtulmuş biri gibi nereye gideceğimi şaşırmış vaziyetteydim. Allah'tan yanımda Banu vardı, beni biraz zaptetti. Rutin uğranası yerler sıralamasını yaptık işte. Nerde kahve içsek sorunsalıyla boğuşup en sonunda yine burada karar kıldık.




Ben bazı eksik şeyleri aldım. Çıkarken ayak üstü sosisli yedik ve koşturarak eve döndük. Ege'de yeni uyanmış karnının doyurulmasını bekliyordu.
Bir günde böyle geçmişti işte.

13 yorum:

  1. DUYURU
    Bloglardan Seçmeler 24 Kasın 2010 günü ÖĞRETMENLER GÜNÜ özel sayısı olarak yayınlanacaktır.

    Katkı sağlamak isteyenler, öğretmenlerimizle ilgili her türlü yazı ya da başka çalışmalarını
    29 Ekim 2010 gününe kadar Bloglardan Seçmeler'e gönderebilirler.

    İlgi göstereceğinizi umuyorum.

    Sevgi ve saygılarımla

    Sabahattin Gencal

    YanıtlaSil
  2. geçmiş olsun annesi.
    aman bana fitil deme, küçükken ateşim çıktı mı tıkarladı alttan fitili ayyyyyyy

    YanıtlaSil
  3. merhaba ...okuyunca aklima kizim geliyor , bütün bebekler ayni yollardan geciyor degilmi..yalniz aklima takilan 3 gün süren kabizlik , kizimdada ayni problem vardi doktorumuz hazir mamanin icine ( milch reis )bir toz vermisti almanyada bunu kullaniyorlar..mamanin icine karistiriliyor princunu gibi birsey ...tr de varmi bilmiyorum ...onu sormanizi tavsiye ederim.. sevgiler bahar

    YanıtlaSil
  4. Çok geçmiş olsun yavruya da size de... Ne güzel başarmışsınız, o da eminim anneciğinin yalnız olduğunu bilip akıllı akıllı durmuş...Sevgiler,

    YanıtlaSil
  5. her günün böyle tatlı geçsin sevgiler

    YanıtlaSil
  6. o kaçamaklar ne tatlı olur... Benim çocuklarım hiç arabada durmazlardı avaz avaz bağırırlardı... kocamda biz arkada onları iterken onların bizi göremeyip, kendilerini yalnız hissettikleri teşhisini koymuştu:)Sonuç çocuk kucakta ve boş giden bir çocuk arabası:)
    sevgilerimle

    YanıtlaSil
  7. ruhdağıcım, çok iyi yapmışssın:)
    arada böyle böyle "kendin" bir şeyler yap, mutlu ol ki, ege paşa da olsun:))
    le pain quatidien e mi gittiniz bakiim?:))

    YanıtlaSil
  8. Sabahattin Gencal, ilgileniyorum ve umarım zaman bulursam yazımı göndermeyi düşünüyorum.,
    Teşekkür ederim.

    Judy Abbott, ay sorma fitil ne feci ama Ege hakediyor yani! Yapsın oda kakayı :)

    baharın annesi, mama yediğinden galiba ama doktora söylemeyi unuttum ben. Bakalım yine oldu 3. gün tık yok.
    Sevgiler.

    Kiraz çekirdeği, evet çok usluydu kuzum ya. Melul melu baktı canım benim.
    Ay şimdi yine hatırladım içim bir tuhaf oldu :)
    Sevgiler.

    Yeliz, sorma bu ara pek tatlı yiyorum :) hamileyken yemediğim tatlıları şimdi yiyorum galiba :)
    Sevgiler.

    Lalenin bahçesi, kaçamaklar süper oluyor valla. Ege arabada problem çıkarmıyor şimdilik. Puset bana dönük olduğu için belkide bilmiyorum ama hemen uyuyor zaten :)
    Sevgiler.

    Anne müdürü, tam isabet :) Çok severim ben orayı. Banu'yla iş çıkışı buluşurduk hep ama aylardır gidemiyordum.
    İlk iş oraya kaçtım. Gitmişken ekmekde aldık süper oldu :)

    YanıtlaSil
  9. Allah bagıslasın yavrunuzu.kendı yasadıklarım aklıma geldı.

    YanıtlaSil
  10. Dolunay, amin. Hep aynı yollardan geçiliyor demek :)

    YanıtlaSil
  11. Kaldirimlarin bebek arabasina gore olmamasi maalesef cok kotu. Siz Ist.da misiniz? Ben iki sene once Tr'ye geldigimde o bebek arabasi meselesi yuzunden cok zorlanmistim Ece ile, araba ne iniyor ne kalkiyor. O yuzden cok iyi anlamiyorum kizmanin sebebini. Bebecige gecmisler olsun. Sevgiler

    YanıtlaSil
  12. merhaba ruhdağı
    egeyle maceralarını eceyle yaşadığım maceralardan fırsat buldukça okuyorum
    sizi uzakdan uzakdan seviyorum
    bizde salı günü olduk 2 ay aşılarımızı hakikaten insanın kanı çekiliyor aşı günü yaklaştıkça atlatınca da rahatlıyor... bizde annemle kendimizi börekçiye attık o gün :)
    sen süt mevzusunu kapattın ama sana birşey söyleyeyim mi?
    ege sana körü körüne bağlı değil yanında olmadığında da her zamanki ritüline devam ediyor ve senin içini sıkacak +bir konu olmuyor ben bırakamıyorum ya acıkırsa diye tabi emziriyorum diye yiyip içemediklerimi saymıyorum bile..
    sevgiyle

    YanıtlaSil
  13. Didem, İstanbuldayım evet :) Kaldırım olayı gerçekten sorun hadi bizi boşverin ya engelliler? O daha büyük bir problem ne yazık ki!

    gSD, Aaaaa, Ege'nin ruh ikizini bulduk mu yoksa ? :D

    Sorma ya bu aşı olayına daha yeni başladık büyüdükçe daha zor olacak sanki :)

    Süt olayında haklısın. Ne yazık ki bizim süt olayımız başlamadan bitti. Emzirmiyorum ama her öğününü ben veriyorum sanki başkası yedirirse olmazmış gibi. Dışarı çıksam bile hep iki mama saati arasında çıkıp dönüyorum. Emzirmesemde bırakmak içime sinmiyor :)

    İnşallah yiyip içemediklerine önümüzdeki sene daha rahat kavuşursun. Oda katı gıdaya geçince beraber gidersiniz, aynı şey benim içinde geçerli tabi :)
    Seviler Ece Hanıma selamlar :)

    YanıtlaSil