Cuma Sohbetleri

Yağmur yağması ne güzel şey. Daha güzeli yağmurda tek başına yürüyebilmek. Ne yazık ki bunu gerçekleştirmem zor çünkü Memo perşembeden pazar gününe kadar geç saatlere kadar CeBIT Bilişim Fuarında. Bugün tek başıma dışarı çıkmak güzel olurdu. Mesela pazara gidebilirdim. Cuma günleri bizim semte pazar kuruluyor. Kış ayları başladığı zaman, cuma günü illaki her evden balık kokusu gelir. Hafif meyilli olan evimin yolunda, elleri kolları zerzevatla dolu insanları görmek hoşuma gider. Taze tere, roka ,maydanoz alırdım. Aylak aylak gezerdim sonra ıvır zıvır ürünler satan tezgahlarda oyalanırdım ama bu cuma bunu sadece hayal ederek geçiricem.

Bizim mutfakta ise bu akşam balık değil ıspanak pişiyor. Taze ev yoğurduyla servis edilecek. Ayrıca z.yağlı kereviz var. Sağlık fışkırıyor mutfağımdan :)
Bu hafta apartmanda iki kişi aşure yapıp dağıttı. Biri yemek gibiydi ama diğeri malzemesi bol ve lezzetliydi. Bende yapmaya niyetliydim ama sonra henüz aşure yapıp dağıtacak kadar ev hanımı olmadığıma kanaat ettim. Zaten bu ev hanımı olamama durumu beni biraz endişelendiriyor. Bu kadar zamanda en azından haftada iki kez temizlik yapacak kıvama gelirim diyordum ama hiç umudum yok!

Neyse, Kore dramaları ve komedileriyle günler geçe dursun bakalım. Elbet benim de aklımın başına geldiği bir yaş gelir. Kore dizileri demişken, üşenmezsem bu işe heveslenenlere, merak edenlere, yeni başlayanlara üç beş tüyo vermeyi düşünüyorum.

Kore dizileri izlemenin incelikleri yakında bu blogda!

Ne diyordum, ev hanımı olmak diyordum. Evet ev hanımı olmak zanaat ister kardeşim. Öyle herkes olamıyor muş! İşten çıktım tamam evdeyim artık demekle olmuyor. Bu işe gönüllü olmak gerek. Bende de o gönül yok malumunuz. Benim durumum biraz şu minvalde gitmekte.
Sanki ölmüşüm de iki dünya arasında kalmışım. Ne dünyaya yeryüzüne dönebiliyorum, ne gökyüzüne. Tam anlamıyla serseri bir ruh gibi! Nasıl benzetme ama? Fazla Kore dizisi izlemiş bir insan evladıyım ben mazur görün :)

Öyle işte. Yani ne iş kadınıyım, ne ev kadını. Ne olacak benim halim? En bas sesiyle ANNE! diye höyküren evladıma bir bakıyım bakalım ne demeye çalışıyormuş.

Kore şeysi yakında burada ha! Ona göre.