Bugünden

Nasıl iş bu
Her yanına çiçek yağmış
Erik ağacının
Işık içinde yüzüyor…
Neresinden baksan gözlerin kamaşır
Oysa ben akşam olmuşum
Yapraklarım dökülüyor
Usul usul
Adım sonbahar.

Seviyorum bu mevsimi hem de çok. Arkasından gelen kış mevsimini de.
Atkımı boynuma dolamak hoşuma gidiyor. Sıcak bir şeyler içmek tarifsiz keyifli oluyor.

Bugün öğle tatilinde Osmanbey’den Maçka parkına kadar yürüdüm. Tek derdim Cemal Reşit Rey’den bu ayın Kültür Sanat Bülteni’ni alabilmekti. Biliyorsunuz tiyatro sezonu başladı ve sonbaharın son günlerine en çok yakışan aktivite tiyatrodur bence.
İstanbul Şehir Tiyatrolarında bu hafta sonu neler var diye baktım. Bu Pazar tiyatroya gitmeyi kafama koydum bir kere ve Devlet Tiyatrolarında da bu sezon izlemek istediğim iki oyun var aslında. Neyse, Maçka parkından geçip CRR’ye varmak çok keyifli. O yolu çok severim. Her öğlen bu yürüyüşü yapıp ofise dönebilirim. Neden daha sık kullanmıyorum bu yolu diye epey hayıflandım.

İçimde yavaştan bir yeni yıl coşkusu kabarmaya başladı. Yeni yılda yeni hedefler minik sürprizler umuyorum. Alınması gereken kararlar listesini kaleme almaya başladım ufaktan. Birde en büyük zaafım olan dekorasyon dergileri aklımı yeni fikirlerle meşgul etmekte. Aslında olabilir diye kenara not ettiğim bir sürü kalabalığı eleyip yapılabilme ihtimali yüksek olanları gün ışığına çıkarmalıyım. En önemli olansa yeni ve kullanışlı bir yatak örtüsü. Kaftan gibi bir yatak örtüm var ve ne yazık ki makineye bile girmiyor. Kuru temizleme yapılması gerek. Birde elektrik süpürgemi değiştirmeyi kafama taktım. ( Memo sen bu postu okuma bence…) Su içine tozları çekenlerden almak istiyorum. Daha bir sürü ıvır zıvır şey işte. Öyle ayakkabı vitrinlerinin önünde saatlerce duramam ben ama Paşabahçe’de yada Ikea’da günlerce kalabilirim hiç sorun olmaz. Saatlerce Koçtaş’ta sıkılmadan gezinebilirim.

Sanırım bayram sonrası bir nişan töreni olacak ailemizde. Banu’cum o minik parmaklarına nişan yüzüğü takacak şaka gibi ama gerçek. Bense kendime aradığım gibi bir elbise bulamadım. Elimdekilerden bir kombinasyon yapmak daha mantıklı gelmeye başladı.
Birde pırasa gibi olan saçlarımın uçlarından kesilmesi gerek. Uzun saçlarımı çok seviyorum ve kestirmeyi istemiyorum ama sonbaharda ve ilkbaharda uçlarından aldırıp birazcık kısaltıyorum. Doğal olarak kuaförle aramızdaki klasik konuşma başlar tabi,

Bak minicik kes tamam mı?

Tamam merak etme sen.

( Elle gösterilir ) bak bu kadar cık işte tamam mı?

Tamaaaaaaam!!!

Ay çok mu kestin bakıyım

!!!!!!!

Çok kesmişsin işte ühühühü…


Ve böylece kuaförün Allah’ım neydi günahım bakışıyla bir kesim macerası daha tamamlanır.
Fakat ne yapabilirim ki, çok seviyorum saçlarımı.

Bayram gelmeden bu saç işini halletsem iyi olur. En kısa zamanda zavallı Ekrem’den bir randevu alalım en iyisi.