Beklenen ziyaretçi geldi

Hem de ne geliş. Hasta oldum işte. Vitaminler, portakal suları, bitki çayları. Bol sıvı tüketmekten bitap düştüm. Hapşırmalar, tıksırmalar ve tıkalı bir burunla telefonda anneye nazlanmalarla geçen bir dönem işte.

Cuma geldi nihayet. Ne çabuk geçti yine hafta hiçbir şey anlamadım. Kendimi deney faresi gibi hissediyorum bazen. Habire koşuyorum bir yere varamıyorum. Bir gıdım peynir için değmez be kardeşim.

Pazar günümü peynir şarap ikilisiyle ve battaniyenin altından kalkmadan bir sürü film izleyerek geçirmek istiyorum.

Cumartesi için Burcu ve ben planlar yaptık umarım ben yatağa serilmemde ertelemeyiz. Bir sürü dedikodu ve haberleri var. Bazı derslerinden pek iyi not almadığını ve üzüldüğünü söyledi. Umarım 2. dönem daha iyi geçer. Üniversite’de ilk sene hem de farklı bir şehirde kolay olmasa gerek.

Bu hafta ofisteki arkadaşlardan birinin çıkarılma durumu oldu. Üzüldüm. Çünkü kendisi kirada oturuyor ve eşi de sanırım aylığını düzgün alamıyor. Sonunda çıkarılmayacağını söylediler. Sanırım sigortasını iptal ettirmek istiyorlar ve durumunun sıkışık olduğunu bildiklerinden kendi şartlarını kabul etmesi için üzerinde baskı oluşturmaya çalışıyorlar.

Tabii bende kendimi düşünmeye başladım. Böyle söylediğimde sen hayatta çıkarılmazsın. Bindiği dalı kesmez diyorlar. Bu iyi bir şey mi? anlamadım doğrusu!!!

Hiçbir zaman insanlara koşulsuz güven duygusuyla bağlanmadığımdan, onlara katılmıyorum Her an her şeyi beklerim ben. Gardımı da ona göre alırım.

Hastayken sandalyede oturmak ne büyük bir ızdırap. Sakın grip olmayın benden söylemesi.