16 Kasım 2009 Pazartesi

Hafta sonu benim için, havada patlayan havai fişekler gibi olmuştur. Kısa ama güzel.

Bu sabah hava çok kapalı. Tam bir kış sabahı sanki. Üstüme uzun hırkamı aldım, ayağıma o lastiksiz rahat çorapları giydim, aldım fincanımı elime balkon camından uzun uzun baktım. Birazdan evden çıkmam gerek. İş güç ve pazartesinin ekstra getirdiği o boğucu havayla yüzleşmem gerek.

Şu an, yorganın altına geri dönüp saklanmak istiyorum. Pazartesi beni bulamasa keşke. Salı olana kadar yorganın altında kalsam ve sonra sevimli bir salı sabahına gözlerimi açsam çok şahane olurdu.

Ama benden beter durumda olanlar var. Misal ilkokul öğrencileri. Sabah mahmurluğu içinde o ulvi göreve hazırlanma telaşı. Karında bir ağrı ve süt içmiycem isyanları. Hastayım galiba mızırdanmaları eşliğinde kapı dışarı edilip, kös kös okul yoluna düşülmesi ne trajiktir. Ondan daha trajik durumda olanlarsa, kreşe bırakılan okul öncesi garibanlardır. Kreş ve anaokulu sorunsalı.

En çok onlara üzülüyorum. Evin ve yatağın sıcaklığından çekilip, aynı kaderi paylaşan diğer kürek mahkumlarıyla bir binada aktive içine girme mecburiyetleri yok mu? Böyle düşününce, kendi durumum cennette rahat bir köşe gibi kalıyor.

İçim dışarısı kadar kapalı işte. Bir anaokulu çocuğu gibi mahsun ve aksiyim şimdi.

Neyse, pazartesiye başlamam gerek.

7 yorum:

  1. Gaünaydın,
    Harika yazmışsın, bir Pazartesi sabahı ancak bu kadar güzel anlatılır..."mahsun ve aksi":) ben de aynen öyleyim şimdi...
    Günün olabildiğince keyifli geçsin...

    YanıtlaSil
  2. ben de çok kötü başladım bugüne :((

    YanıtlaSil
  3. Çok dramatize etmişsin yaw :P
    3 yaşında, sabahın köründe anaokuluna postalanan bir veled olarak ağlamak istiyorum sayın seyirciler :P

    YanıtlaSil
  4. Çocuk olunca, cumartesi-pazarlar bile pazartesiye dönüyor, acımasızlık gibi olmasın ama :P

    YanıtlaSil
  5. Oglum bir haftalik hastalik molasinda sonra bugun direnerek okula suruklendi. Yaziyi okuyunca bogazim dugumlendi ama ya anneler bir hafta dusunmeye bile vaktim olmadi birak nefes almayi. Iyidir iyidir disiplin lazim yoksa basa cikmak zor:)imza kalpsiz anne

    YanıtlaSil
  6. pazartesi benim için, hafta sonundan kalan virane bir evdir:))). Neyseki hastayım diye toparlanıp gidiyorlar.

    Sanırım artık geçmiştir, pazartesinin verdiği sıkıntı, ne de olsa öğle yemeği yenilmiş, kahve içilmiş bir kaç sayfa okunmuştur.

    Sevgiyle

    YanıtlaSil
  7. Peren, sende pazartesi gününü sevmeyenlerdensin di mi? :)


    Nihan, umarım günün gerisi daha iyi geçmiştir. İnşallah tek sıkıntın pazartesi kaynaklıdır.

    Anne ve Bebişi, bilakis ben az bile yazdığımı düşünüyorum :D
    ve bu çocuk ne zaman olacak?
    Olsun artık ama beklemek sinir bozucu bir işmiş! :( :( :(

    Beste, katılıyorum tabi bu büyümenin bir getirisi. Çocuk dört duvar içinde büyütülmemeli ama yinede insan üzülüyor işte, özellikle kış sabahlarında.

    Lalenin bahçesi, bir pazartesi öğleden sonrası ancak bu kadar doğru yazılabilirdi :)
    Geçmiş olsun tekrar.

    YanıtlaSil