Malumat

Dün akşam Kanyon'da buluştuk üç kız kardeş. Burcu Edirne'den geldi, Banu Kavacık'tan bense Osmanbey'den.
Aslında ben işten biraz kaytarıp saat 16:00 gibi çıkıp, Kanyon'a Banu'yla peynir gemisi yüklemeye yollanmıştım. Burcu tam bir sürpriz oldu. Tesadüf servis Levent'te bırakınca içine doğmuş bir arıyım nerdeler demiş. Kahveye yetişti yani. İstanbul-Edirne arası bilet fiyatı 9 TL. İki firma arasında rekabet varmış. Öğrencileri kapma telaşında olduklarından bilet fiyatları 9 TL. ye kadar düşmüş. Çok iyi olmuş bence.

Neyse, Burcu gelmeden evvel ben D&R 'dan bebek yetiştirme üzerine bir kitap aldım. İçinde hamilelik egzersizleri filanda vardı. Birde bebeği nasıl tutmalı, nasıl kıyafetlerini giydirip soymalı, nasıl yıkamalı, günlük bakımı gibi şeyler var. Bebek bekliyorumdan sonra aldığım ikinci kitap. İçinde bebeğin ilk yılındaki hastalıklar filanda yazıyor. Çoğunuz biliyorsunuzdur gerçi. Zaten bunları annemde gösterir ama yinede önceden okumak en azından sakinleşmemi sağlıyor. Bu aralar aklıma hep bebekle eve geldiğimiz ilk gün ve gece geliyor. Panikliyor gibiyim inceden, inceden. Burcu kahve içerken bir an onu, kalınlığına bakıp Vogue sandı ama poşetten çıkarır çıkarmaz geri soktu :) Artık sıkıcı biri olmaya başlıyorum galiba. İster istemez bebek hayatın merkezine yerleşmeye başladı. Banu'nun dediği gibi yakında oda pusetiyle yanımızda olma şerefine erecek. Öyle zira biz aramıza kolay kolay bir dördüncü almayız :)

Eve dönünce saat 22:00'ye kadar temizlik yaptım çünkü bu akşam Memo'nun babası hastaneden çıkıyor. Işın tedavisine evden gidip gelecek. Dolayısıyla onun odasını temizledim ve tadilat sonrası yeniden takılan parkelerin üstündeki tekerlek izlerini ki, nasıl oldukları hakkında en ufak bir fikrim yok! cifle temizlemek zorunda kaldım. Belim koptu halen ağrıyor. Nihayet duşumu alıp yatağa uzandığımda kitabı inceledim. Beğendim hoşuma gitti. Memo'ya göre ne gerek var böyle şeylereymiş. Yani ne zorluğu olabilir ki? Altını ben değiştiricem söz diye kurduğu cümleler hiç inandırıcı gelmiyor :) Aslında acayip tırsıyor. Ben görücem onun panik hallerini.

Memo'nun seyahati haftaya kaldı. 16'sında doktor kontrolümüz var. Ona yetişecek ama. Bu arada 19. haftamda nihayet 48 kilo oldum. Annemin deyimiyle insana benzedim :) Bakalım kaç kiloyla bitecek bu macera. Aaa!, sonra 2 Mart günü ilk kez bebeğin hareketlerini güçlü bir şekilde hissettim. Bir an uzaylılarla iletişime geçen masum köylü gibi kalakaldım. Hadi itiraf ediyim gözlerimde dolmuş olabilir azıcık. Yani insanoğlu aya çıktı gibi bir şey benim için :) Düşünsenize en şahane bilim kurgu senaryosundan bile daha inanılmaz bir şey bence. Yani içinizde büyüyen bir insan var. Şaka gibi yahu. Benim kafam halen basmıyor zaten ne üremeye, ne gebeliğe ne de doğuma :)

Birde geçen pazar günü hayatımda ilk kez yemek yaktım. Kurufasulye haşlama teşebbüsüm her birinin kömüre dönüşmesiyla sonlandı. Memo dalga geçti ne zamandır yemek yapmıyorsun ya, unutmuşdur dedi! Hiçte bile, oda bana Tefal Clipso alsın o zaman.

İşte böyle, çaktırmadan bahar gelip koynuma giriveriyor ne kadar gizlenmeye çalısada geliyor, kokusunu alıyorum ben. Cuma olması ayrı bir güzellik katıyor günüme. Eğer başımda ağrımazsa bugün çok şahane olurdu.