6 Mayıs 2010 Perşembe

Deliliğe Övgü


Malumunuz deliliğin bir sürü çeşidi olabilir. Her bünyede farklı zuhur da edebilir lakin gelin görün ki, anne adaylığı insanda hiç bilmediği bin çeşit deliliğe yol açabiliyormuş.

Mesela, karnındaki bebeğe karşı tarifsiz bir hasret ve özlem duymak gibi ve sonrasında, doğduktan sonra yaşanacak o boşluk duygusuna nasıl tahammül edilecek gerçeğiyle kala kalmak gibi.
Bu aralar göbek büyüdükçe kollarla onu sarmalamak, her daim kucaklamak ve yerli yersiz canım oğlum nidasıyla seslenmek, bana sıradan ve normal geliyor. Her tuvalet öncesi sıyrılan faniladan fırlayan göbeğe dolan gözlerle bakmak ve okşamadan klozete oturmamaksa her şeyden normal!
Alınan her darbede veya göbeğimin bebeğin vücut hareketlerinin yoğunluğuna bağlı olarak yamru yumru olmasına her seferinde ilk kez görüyormuşcasına heyecanlanmak veya hipnotize olmuş gibi saatlerce göbeğime bakarak kala kalmak günün sıradan rutinlerine dönüştü.

Şimdilerde haftaya gidilecek doktor randevusu için sabırsızlanıyorum. Yüzünü net görebilir miyim? o tatlı yumrukları veya ayağıda kabulüm. Yeter ki o sarı resimlerden bir kare olsun elimde. Bana güzel bir profil resmi attırırsa yine, ne güzel bir Anneler Günü hediyesi olur diye sevinip duruyorum şimdiden.
Oğlumla ilk Anneler Günümüz. İçim nasılda kıpır kıpır. Bu sene her şey ilk kez onunla yaşanıyor ne hoş. İlk Yeniyılımız, ilk Sevgililer Günümüz, ilk 23 Nisanımız, ilk Anneler Günü, Babalar günü, sonra doğum günlerimiz, evlilik yıl dönümü ne biliyim Kabotaj Bayramı mesela! ilklerin sonu yok.
İçimde korku, heyecan, sabırsızlık ve merak ayyuka çıkmış durumda. Bebekli hayat nasıl olacak? Doğumdan sonra onu ilk gördüğümde ağlar mıyım? Doğru tutmayı becerilecek miyim? Hem sonra, ne biliyim doğum sonrası bir parça delirecekmişim gibi de hissediyorum. Şimdi bile göbeğimdeyken onunla ilgili konuşulmasını dahi kıskanıyorum. Doğduktan sonra başka kucaklara vermek düşüncesi bile bazen asabımı bozuyor.

Ama bu düşünceler bazen! gelip beni dürtüklüyor her daim bu düşüncelerle boğuşuyor olsam çok feci olurdu doğrusu. Değil mi? ne fena olurdu yani delirmemek işten bile değil ama ben deli değilim. Öyle değil mi? değilim yani. Bazen böyle oluyor dedim her zaman değil, bazen.
Neden deliriyim canım Allah Allah. Deli meli değilim yahu, değilim. Deli değilim ben, deli deği.....

.

11 yorum:

  1. Başlığı görünce ahah dedim hamileyken Erasmus okumak... Erasmus her açıdan deliliği ele almıştı ama hamilelik yoktu içinde:)))

    Bu duygular enteresandır benim kocam da oldu... Küçücük çocuklara bile maşallah deyin ha diye tembih ederdi... Ben de hadi anne dokuz ay bu birlikteliği yaşıyor, aralarında hem duygusal hem organik bir bağ var, babalık duygusu nasıl oluşuyor felsefesi üzerinde derin derin düşünmekteydim:)))Doğunca bambaşka bir dünyanız olacak... ben o zamanki duygularınızı da sabırsızlıkla bekliyorum....

    YanıtlaSil
  2. arasmus delilige ovgu, ilk sevgilimin yayinevi cikarmisti o kitabi:) valla ben ilk 3 ay, babasi haricinde kendi anneme bile elletmedim yavrumu, delilik yavas yavas geciyor! Son aylar sabirsiz laniyor insan bir an once dogsun bir an once kucagima alayim emzireyim diye. Tabiki aglayacaksin bir mucize o :) Kurcalama bence fazla duygularini oldugu gibi yasa ve keyfini cikar hizla buyuyor veletler daha biz kendimizi adapte edemeden!

    YanıtlaSil
  3. Henüz anne ya da anne adayı değilim ama daha şimdiden ben bile kendimde annelik konusunda delilik belirtileri görüyorum.Bu arada annemin ben doğunca sürekli söylediği bir şeyi de hiç unutmam,sarılıp sarılıp bana keşke yine içime soksam seni dermiş...:))

    YanıtlaSil
  4. delilik = annelik halleri

    YanıtlaSil
  5. İnsanın anne olası geliyor ve keşke birgün ben de anne olabilsem diyorum içimden ama bunun için önce bi aday lazım :)

    YanıtlaSil
  6. Deli falan değil çok tatlısın her zamanki gibi..mesela şu delilik ama; Özge Özberk mi neydi bi kız var ya dizilerde oynayan, anneler günü için röportaj yapmışlar 1 aylık bebeği kucağında, "anneliğe doyamadım, hemen 2. yi yapmak istiyorum" diyor..nasıl yani..bir dur lütfen yaaaa...bana noluyosa tabi bu arada!

    YanıtlaSil
  7. evet evet,artık sende yarı sıyırmıslar klubunun bir uyesisin ! ;)))

    YanıtlaSil
  8. sevgili ruhdağı, anneler gününü kutlar, kocaman sarılırım:)

    YanıtlaSil
  9. Anneler gününüz kutlu olsunnnn

    YanıtlaSil
  10. Doğumdan sonraki boşluk hissini çok iyi tahmin etmişsin, ben o duyguyu çok net yaşadım. Bebeğimi kucağıma almayı hiç bir şeye değişmesem de, artık içimde olmamasına içten içe bozuluyordum. Tek vücüt olduğumuz zamanları çok uzun süre özledim ben, hamile birilerini gördüğümde özlemle kıskançlık arası hislere kapıldım :)
    Harika birşey hamilelik, her anının tadını çıkar.

    YanıtlaSil
  11. Deliyim, delisin, deli :)

    Hepimizin ortak görüşü bu sanırım.

    Hepinizin anneler günü kutlu olsun ayrıca.

    Sevgiler.

    YanıtlaSil