Dün, Bugün Bunlar Oldu

Dün akşam eve gidince evin kokmayan tek odasına attım kendimi yani yatak odasına. Camı açtım bir güzel yastıkları pat patladım ve komidinin üstünde duran kitap yığınından biraz kayırarak Bukowski'yi seçtim. Bütün akşamı Bukowski ve ben baş başa geçirdik. Arada Memo gelip kuru üzüm getirdi bana. Bukowski ve ben ayıp olmasın diye beş altı kuru üzüm yedik. Memo beni öpüp salona geçti ve ben Bukowski'yle kaldım yine. Kitabın adı Ekmek Arası.Çocukluğu, lise yıllarını, ailesini vesaireyi anlattığı kült eserlerinden birisi. Metis Yayınlarından.

Bu sabah bindiğim taksicinin dinlediği sabah programına tesadüf Metis yayınlarının editörü konuk oldu. Aman kanalı değiştirme diye geçirdim içinden ve değiştirmedi gerçekten. Yeni basılan bir kitaptan bahsettiler içimden bu kitabı almalıyım diye geçti. Konuşma devam ederken sağda inebilir miyim? dedim şoföre. İşe gelmiştim ve Kovan Fırından ekmek arası beyaz peynir almam gerekiyordu. Ofise gelip kızlar beni lafla oyalarken onu yemem gerekiyordu. Dikkatimi asla yediğim şeye vermemem gerekiyordu vs.

Sonra 34 beden bir kot aldım kendime yaklaşık 4 sene sonra. Şaka gibi. Bir şey itiraf ediyim mi? Hoşuma gitti bu durum. İnceden bir gururlanma, neyin havası bu allasen? ekmek arası peynirden başka yediğin yok ve saat 17:00'den sonra su dışında bir şey yemediğin gibi yatmadan evvelde kusmak en büyük ibadet sana. Ama ne şekilde olursa olsun 34 beden bir kot almak ve dahi onun bile belinin bol gelmesi salak bir sırıtışa dönüşüyorsa yüzünde sen delisin derler adama.
Ama ben severim delilik halini.

bazıları hiç delirmez
ben, bazen koltuğun arkasında
3-4 gün boyunca yattığım olur
orda bulurlar beni
melaikeymiş derler
sonra gırtlağımdan aşağı
şarap döküp
göğsümü ovarlar
yağ serperler üzerime
sonra kükreyerek kalkarım
atıp tutar, köpürürüm
onlara ve evrene küfreder
bahçeye kadar kovalarım
sonra kendimi çok iyi hisseder
tost ve yumurtanın başına otururum
bir şarkı mırıldanıp
aniden
pembe besili bir balina gibi
sevimli olurum
bazıları hiç delirmez
ne korkunç hayat sürüyorlardır
allah bilir

demiş Bukowski. Doğru demiş işte.

Neyse, feci halde Bukowski okuyasım var. Çantamı alıp ofisten çıkıp gidiyim diyorum hani boynumda bir kravat olsa ilk iş onu çıkarırdım. Bir bar taburesine ilişip dayansam tezgaha. Barmen bir bira desem ve bir sigara koysam dudağımın kenarına, açsam Bukowski'yi hem okusam, hem içsem ve tüm gün bunu yapabilirim diye geçirsem içimden. Bira hiç soğumasa ve sigara hiç sönmese ne şahane olurdu.