Hafta Başı

Canım sıkılıyor bugün. Neden bilmem içim sıkıldı biraz. Pazartesi sendromu nerede olursam olayım yakamı bırakmıyor.

Oysa demlemişim çayımı yanında dün gelen misafirlere yaptığım mahlepli kurabiyelerden iki adet ve kuru meyveli kekten bir dilimi almışım ve hatta 3 adet yeşil kalamata zeytini ve lezzetli bir küp peyniride itinayla yerleştirmişim tabağa yani iyi olmam gerek.

Oğlan oyuncak aslanla it dalaşına girdi kuyruğunu kulağını neresini bulursa ısırmaya çalışıyor. Aslanında yüzünde salak bir sırıtış donup kalmış tam seyirlik.

Dün misafir geldi demiştim. Gelenlerden birinin 20 aylık bir oğlu vardı. Üfff! görmeniz lazım Çakinin Türkiye şubesi gibi. Allah muhafaza...
Ege kalabalığı görünce bir posta ağladı. Ağlar çünkü benimde üstüme doğru hiç tanımadığım insanlar yüksek seste bağırarak mıncıklamaya doğru gelse bende ağlarım. Ama anlatamıyorsun işte. Birde en uyuz olduğum şey oldu. "Bak kardeş, öp oğlum!" repliğini duydum ve ben aman diyemeden salyalı bir öpücüğe maruz kaldı Ege. Aman ağzından öpmesin sakın dediğimi hatırlıyorum sonra gözüm kararmış. Hemen altına bakıyım diye kaçırdım oğlumu. Elini yüzünü sildim ama içim gıdık gıdık. Çaki bey biraz hastalıklı bir çocuk. Ateşi nezlesi hiç bitmiyor. İçim gitti. Ne düşüncesizlik. Çok canım sıkıldı çok.

Birde Ege'nin ağlaması alay konusu biraz. Aaaa! ağlıyor buuu deniyor hemen. Ağlaması gerek zaten. Yabancıya tepki vermesi gerek. Doktor o yüzden bu olmuş artık annesi endişelenme diyor. Önemli bir şey ve Ege nerdeyse 3. ayından bu yana yabancıya tepki veriyor. Artık teyze, anneanne ve halaya karşı tepkisi yok ama ilk kez gördüğü insana tavır koyuyor. Özellikle gelir gelmez ona yöneldiklerinde. Halbuki onunla ilgilenmeseler, Ege'de gelenleri biraz inceleyebilse bir problem olmuyor.

Bir diğeri ise 10 haftalık hamileydi ve sürekli uyukladı. Ben hiç uyumadım hamileyken. Sanırım kusmaktan uyumaya vakit olmamıştı :) Ben hamile gördüğümde çok heyecanlanırım. Evvelinden öyleydi yeni değil. İçimden sever dururum hamileyi. Daha yolun başında ve ben onun gibi 10 haftalık hamileyken kusmadan o kadar saat oturabilmeyi asla başaramazdım. Üstelik mutfaktan gelen kek kurabiye kokusu filan düşünemiyorum bile. O kendine göre uyumaktan şikayet ediyor ama zaten çalışmayan bir bayan, bütün gün kafayı vurup uyuyormuş böyle sıkıntıya can düşman* :)

Sagi içim sıkılıyor diye başlamıştım ama sıkılmaya vakit yok. Ege'ye elma püresi vermem gerek sonra öğlen sebze çorbası. Katı gıda meşakketli bir yolmuş. O apayrı bu konu zaten...

* Ayy çok güldüm şimdi okuduğumda. Can düşman ne ayol??? Sanırım böyle düşmana can kurban gibi bir şey düşünüp, yaza yaza böyle sıkıntıya can düşman yazmışım.
Aaa homhoş** bir şey oldum yahu!

** Homhoş bir şey oldum, canım annemin güzide bir sözü olur. Cümlenin gerisi genelde Hiç canım cürüm yok! diye devam eder :)