Çocukluğumdan bir kare daha eksildi. Sevgili Gazanfer Özcan'ı, yani Kuruntu ailesinin sevimli babası Hüsnü Bey'i kaybettik.
Tanrı'dan rahmet, sevenlerine sabır ve baş sağlığı diliyorum.
Sanat dünyasından çok kıymetli yıldızlarımız kayıyor ama toplum olarak yerine yenilerini koyabiliyor muyuz?
Gelecek nesile güzel eserler bırakabilecek miyiz?
Kaybettiklerinde özlemle anabilecekleri değerleri olacak mı?
Ben neden her zaman bardağın boş tarafını görüyorum?
Annemi kaybettiğimde sanki dünya durdu , dönmedi bi süre. Sonra ama çok sonra tanrım iyiki hiç bir çocuğu bakıma muhtaç değil, hepsi ayaklarının üstünde dedim, Benim çocuklarım daha küçücüktü .
YanıtlaSilGazanfer Özcan Türk tiyatro tarihine çok şey bırakarak gitti. Bize ne güzel anılar bıraktı, arkasından güzelliklerle andırdı . Işık olsun yolu
Nur içinde yatsın
YanıtlaSilmekani cennet olsun...
YanıtlaSilBu konuda ben de bardağın boş tarafını görenlerdenim ve buna gerçekten çok üzülüyorum.. :( Bir değer daha terk etti bizleri.. Nur içinde yatsın..
YanıtlaSilsabah ilker telefon edip haber verdi, çok üzüldüm ben de, Allah rahmet eylesin ama bir tane daha yok işte, haklısın.
YanıtlaSilÇok üzüldüm sanki babamdı giden sanki dedemdi aileden biri gibiydi o kadar çok severdim Gazanfer Özcanı ben :(
YanıtlaSilnur içinde yatsın.Şuda varki iyi yaşadı, güzel yaşadı, güzelliklerle anılıcak.
Hiç bir gidenin yeri dolmuyor da ondan. kimsenin yeri doldurulabilir değildir bence. üstelik ben bundan çok da korkarım biliyor musun? ben gittiğimde benim yerim dolabiliyorsa benim hiç mi kendime ait bir özelliğim yok, hemencecik başka biri mi alacak yerimi, beni unutacak mı herkes yani diye sorduğumu hatırlıyorum anneme dedemi kaybettiğimizde. daha çocuktum, etkileniyordum bu sözlerden.
YanıtlaSilyeri dolsa da dolmasa da rahat uyusun sevgili Gazanfer Özcan, biliyorum ki çok insan için o unutulmayacaklardan biri. bu da bir insanın hayatta ulaşabileceği en büyük zafer olsa gerek.